ANKEREN BIJ MUSHOLM EN VERDER NAAR NYBORG

Eindelijk is het dan zover. We gaan echt voor anker bij een verlaten eilandje. Een geweldige ervaring. We hebben het Kattegat verlaten en varen over de Grote Belt naar Nyborg.

BALLEN - MUSHOLM

Donderdag 14 augustus 2025

Bijtijds worden we weer wakker. De eerste boten verlaten de haven al. Paul Michèl en Renata halen eerst nog wat boodschappen bij de supermarkt. Bij terugkomst horen we dat de eerste boot van ons pakketje rond half elf los wil gooien. Dit betekent dat wij nog drie kwartier hebben om te ontbijten en de ontbijtboel op te ruimen. We zetten er dus wat tempo achter. Precies om half elf staan we klaar. We willen wachten tot de plek langs de kade vrij is, zodat we nog even water kunnen tanken, want we willen opnieuw een poging doen om te gaan ankeren en dan is het fijn als beide watertanks helemaal vol zitten. Het duurt allemaal een beetje lang, omdat de eerste boot het dek eerst nog wil spoelen, wat overigens begrijpelijk is, want dat was echt vies geworden door alle overkomende passanten. Om de hoek is echter een plek vrij vlak bij de waterslang, dus wij varen daar naartoe om te tanken. Niet veel later kunnen de trossen dan los. 

Het is vandaag helaas zuiden wind en wij willen zuidwaarts varen. We besluiten op de motor te starten en te kijken of we op een later moment de fok nog kunnen bijzetten. Het is niet koud, wel wat grijzig. Het lukt de zon nog niet om door de wolken te breken. Onderweg twijfelen we nog een beetje over de precieze bestemming en of we nu wel of niet zullen gaan ankeren. Paul Michèl en Renata gaan binnen in de kajuit de kaart nog eens bestuderen. We pakken ook de weersvoorspellingen erbij. Eind van de middag moet de zon gaan schijnen, het zal een rustige nacht zijn en morgen zou het ook een mooie dag moeten gaan worden. Niets mis mee om die eerste keer met dit nieuwe schip te gaan ankeren. We vinden redelijk op de route naar Nyborg een heel klein eilandje Musholm. Het eilandje heeft een oppervlakte van slechts 0,25 km². Het hoogste punt is ongeveer 9 meter boven zeeniveau. Het is onbewoond en er staan slechts twee gebouwen op. Het eilandje biedt goede beschutting bij zuiden en westenwind. En laat dat nu net de voorspelling van vandaag zijn. Vanmiddag is er nog zuidenwind, die later naar het westen zal draaien. We zetten dus koers naar Musholm. Dit betekent meteen dat we niet meer pal naar het zuiden hoeven te varen en we de fok kunnen bijzetten.

Rond vieren naderen we het kleine eilandje. We worden begeleid door een aantal bruinvissen. De vaarroute ligt om het nog kleinere eilandje Nordholm heen. Tussen de beide eilandjes is het ondiep en liggen er stenen. Er wordt hier ook vis gekweekt, dus we moeten ook de verschillende kweekbassins omzeilen. We passeren het zuidelijke gedeelte van Musholm. De natuur is er beschermd en het huisvest vele vogels. In de baai ligt één zeilboot aan de zeer gammele steiger. Verderop ligt nog een goede steiger, maar die lijkt te horen bij het gebouw dat er staat. Het ziet er verlaten uit.

We halen de spie los die ons de toegang tot de ankerkluis ontzegt. Pakken de afstandsbediening voor de ankerlier erbij, laten het anker zakken en laten ook een flink stuk ketting uitrollen. We moeten onze markers nog op de ketting aanbrengen, dus het aantal meters ketting is op de gok. We doen het maar lekker ruim, want dan is de kans op eventueel kruien klein. Het is hier overigens drie à vier meter diep. We zoeken de ankerbol erbij en hijsen die om aan te geven dat we voor anker liggen. In de nacht kun je deze bol niet zien en moet het toplicht branden. Om vijf uur liggen we prachtig voor anker. Wat een rustig plekje.

Voordat we met avondeten aan de gang gaan, willen we eerst een bezoekje brengen aan het eilandje. We laten de dinghy te water en hangen de buitenboordmotor eraan. We stappen met z'n vijven in het bootje. Met onze wandelschoenen aan zetten we koers naar de gammele steiger. Daar leggen we aan en moeten we op de steiger klimmen. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Renata is iets te enthousiast en het bootje dreigt onder de steiger te verdwijnen. Ze heeft twee opties: in het water laten vallen of op de steiger. Ze kiest voor het laatste. En dat pakt gelukkig - op een lichte schaafwond en wat vlekken na - goed uit. Tussen de vogelpoep en korstmossen door stijgen en dalen we over de steiger naar de kant. 

Aan land staat een informatiebord. Je kunt hier een bijdrage geven voor het onderhoud van de steiger, wat geen overbodige luxe is. Daarnaast staat er informatie over de natuur op het eiland. Wij lopen een rondje tegen de klok in langs de kustlijn van het eilandje. Hierbij slaan we alleen het zuidelijke vogelgedeelte over, dat beschermd is. Op het eiland schijnen ze ook overlast te hebben van de hoeveelheid konijnen. Aan het water merken we daar weinig van, maar Paul Michèl die de route bovenlangs heeft gepakt komt er wel een aantal tegen. 

Plotseling wordt Myrthe opgeschrikt door iets zwarts dat opduikt uit het water. Het blijkt de kapitein van de Deense zeilboot te zijn in een zwarte wetsuit met loodgordel en een harpoen in zijn hand. Op zijn rug bungelen twee platvissen. 

Het is heerlijk ontprikkelen hier. Na zo'n 2,5 kilometer zijn we weer bijna terug bij de gammele steiger. Myrthe wordt opnieuw opgeschrikt, nu door een bijzondere eend of kleine gans die verscholen zat in de bruine waterplanten in de branding. 

Over de gammele steiger lopen we terug naar de dinghy en stappen weer aan boord. We doen een rondje om ons schip om wat foto's vanaf het water te maken. 

Weer aan boord gaat Myrthe onze vers geraapte aardappels schillen, Paul Michèl gaat aan de slag met de bloemkool en de karbonaatjes. Judith en Maxim dekken de tafel in de kuip. Renata schrijft de blog. Nadat de aardappelen zijn gekookt, wordt een deel ook heerlijk gebakken. Het wordt weer smullen met z'n allen en dat ook nog op zo'n heerlijk plekje. 

Na de vaat loopt het al tegen tienen. We gaan skinny dippen, oftewel zwemmen in geboortekostuum. Het is heerlijk in het water. Weer aan boord is het een kwestie van inzepen en afspoelen met de buitendouche en we zijn weer zoutvrij en fris. Na nog een kopje thee en een spelletje kruipen we in bed. Het ankeralarm staat aan om ons te waarschuwen als het anker gaat kruien. 

Afstand door het water: 36,2 NM; Duur: 5 uur en 34 minuten; Gemiddelde snelheid: 5,4 Kts

MUSHOLM - NYBORG

Vrijdag 15 augustus 2025

Bij het ochtendgloren beginnen de vogels luidruchtig te ontwaken. Ze maken ons er wakker mee, maar dat is ook juist de charme van het liggen op een dergelijke plek. We draaien ons nog even om. Als het zonlicht onze hut begint binnen te dringen, staan we lekker op. Het is een verrassing wat het uitzicht zal zijn als we in de kuip stappen. We zijn zoals verwacht gedraaid, want de wind is gedurende de nacht van zuid naar west gedraaid. Het eerste wat we doen is een verfrissende duik nemen in het vroege ochtendzonnetje, want wat is er lekkerder dan de dag zo te beginnen? Met zo'n vijf rondjes om de boot heb je dan al snel 150 meter te pakken. 

Verfrist en wakker gaan we aan boord het ontbijt klaarmaken. We dekken de tafel in de kuip. Wat een verwennerij om bijna alleen bij zo'n klein eilandje in de buitenlucht te ontbijten. We genieten volop. Na het ontbijt gaan Judith en Maxim nog even het water op met de dinghy. Ze krijgen opdracht om het bootje in plané te krijgen, zodat het op de eigen boeggolf vaart en daardoor sneller gaat. Met wat tips van Paul Michèl lukt dat hen. Het is inmiddels in de middag en het wordt tijd om anker op te gaan. Dat gaat nu met de elektrische ankerlier heerlijk zonder enige moeite. Voor we het weten is de hele ketting weer binnengehaald. We hebben wat zeegras en een klein beetje modder aan het anker hangen, maar het valt allemaal wel mee. Met de puts hebben we dit zo schoon gespoeld.

We verlaten dit idyllische plekje op weg naar Nyborg. Hiervoor varen we onder de 65 meter Storebæltsbroen, de brug over de Grote Belt door. We hebben het Kattegat inmiddels echt achter ons gelaten. Wij gebruiken dus deze brug die ook door de grote vaart wordt gebruikt. De dichter bij Nyborg gelegen brug  is met zijn 18 meter net niet hoog genoeg om onder door te varen. We komen een aantal vrachtschepen tegen. Eén zeilbootje heeft een koers, die recht op ramkoers ligt met een vrachtschip. Blijkbaar vindt hij dat hij ruim genoeg achterlangs vaart. Wij vinden het een bijzondere actie. Los van dit zien we weer korte tijd een groepje bruinvissen naast ons zwemmen.

Aan de andere kant van de brug zetten we koers naar Nyborg, Hier kan ook eindelijk de fok uitgerold worden. We varen flink hoog aan de wind en tikken een snelheid van 8 Kts aan. Het tempo zit er goed in.

Rond vijven varen we de Nyborg Lystbådhavn binnen. Hier gaan we wat diesel tanken, zodat we waarschijnlijk voldoende hebben om op de terugweg Helgoland te kunnen halen en daar weer vol te tanken. Daarna vinden we bij de ingang van de haven aan de kop van een steiger een plek om langszij te gaan liggen. Hier verdelen we de taken in tweeën. Myrthe en Judith gaan boodschappen doen voor het avondeten en Paul Michèl, Renata en Maxim gaan wat huishoudelijke klusjes doen aan boord. Daar zijn ze wel even zoet mee.

Myrthe en Judith komen terug met alle ingrediënten voor een broodje gyros met röstirondjes en tzatziki. Nu willen we eigenlijk de gyros voorbereiden en warmhouden in de (gas)oven, de röstirondjes afbakken in de airfryer en de gyrosbroodjes in het tosti-ijzer afbakken. De vraag is of dit goed gaat met de zekeringen. Paul Michèl durft wel te testen of de airfryer en het tosti-ijzer samengaan als de boiler uitstaat. We kunnen de automatische zekering op de walstroompaal tenslotte zelf weer omzetten. In de praktijk werkt het iets minder goed uit. De apparaten blijken niet tegelijk aan te kunnen worden gezet. De walstroompaal klapt er dus uit. Het uitschakelen van de apparaten en vervolgens de schakelaar op de walstroompaal weer omzetten doet helaas niet de truc. We zoeken binnen in de boot naar de oplossing, maar die vinden we niet. We besluiten - hoewel dit niet nodig lijkt - toch een andere elektriciteitspaal uit te proberen en dat doet wel de truc. We hebben weer stroom. Niet veel later kunnen we in de kuip aan tafel schuiven en heerlijk eten.

Daarna is het tijd voor een nieuw doucheavontuur. In de douche kun je met een QR-code doucheminuten kopen, 10 kronen voor 5 minuten douchen. Als we daar al klaar staan om onder de douche te stappen, blijkt dat je voor het afrekenen een credit card nodig hebt. Laat die nu aan boord liggen. Paul Michèl gaat in een drafje op en neer naar de boot. We verbazen ons over het feit dat je voor het kopen van doucheminuten persé een credit card nodig hebt. Later blijkt dat je buiten bij de automaat ook doucheminuten kunt kopen en dan kun je wel met een gewone betaalpas betalen. 

Het is al laat als we terug zijn op de boot. We gaan dus vrijwel meteen slapen.

Afstand door het water: 22,7 NM; Duur: 3 uur en 25 minuten; Gemiddelde snelheid: 6,2 Kts

NYBORG

Zaterdag 16 augustus 2025

In de nacht zou het wat steviger gaan waaien. We hebben er niets van gemerkt en juist heerlijk geslapen. Na een rustig ontbijtje met afbakbroodjes en gebakken eitjes gaan we op pad naar het centrum van Nyborg. We willen een kijkje nemen bij Nyborg Fæstning, de vesting rondom het Nyborg Slot. Vanaf de haven is dat niet heel ver lopen.

Er zijn veel mooie panden te vinden. In de stoep zijn speciale tegels verwerkt met afbeeldingen. Op de vestingwal zijn verschillende kanonnen te vinden. We zetten Maxim op de foto met elk van deze kanonnen, waardoor het lijkt alsof dit een bijzondere interesse van hem is. Dit is overigens niet het geval.

Van de hoge vestingwal dalen we af naar het water. Aan dit water staan enkele goed verscholen huisjes. Het lijkt een soort stadspark waar we dan lopen. We eindigen ons rondje bij het slot in de hoop dit slot te kunnen bezichtigen, maar dat is niet mogelijk. Het hele slot staat in de steigers. Er zijn grootste plannen mee. De verwachting is dat ze in 2028 klaar zullen zijn met de complete renovatie.

We lopen daarom de winkelstraatjes in, waar al snel blijkt dat veel winkels om twee uur de deuren sluiten. Dus heel veel is er niet te kijken. In een Blokker-achtige winkel informeren we of ze een plopper hebben - zo'n oranje rubber aan een stok - om de gootsteen te ontstoppen. Dat hebben ze niet. maar ze verwijzen ons naar de Føtex. Paul Michèl loopt daar naartoe, terwijl de rest alvast richting de Lidl loopt. Op onze route komen we de REMA 1000 tegen, waar we voor de zekerheid ook even kijken of ze een plopper hebben en dat blijkt zo te zijn. We bellen meteen met Paul Michèl. Hij staat net bij de kassa met een plopper, maar die van hem is bijna twee keer zo duur als die van ons, dus hij legt hem terug en wij nemen er één mee. In de Lidl komen we elkaar weer tegen. We doen voor een paar dagen boodschappen en gaan bepakt en bezakt weer naar buiten, de boodschappen verdeeld over ons vijven. Aan de overkant van de straat is een McDonald's waar we ons zelf verwennen met een sundae ijsje of milkshake. 

We lopen via de Vesterhavn, die er eigenlijk wel wat gezelliger uitziet dan onze ligplaats. We twijfelen even of we zullen verplaatsen, maar laten het voor nu toch maar voor wat het is. Terug op de boot gaat Myrthe hardlopen en Paul Michèl met hulp van de rest gaat proberen de gootsteen te ontstoppen, maar dat valt nog niet mee. De plopper doet niet de truc. Deze zuigt alleen helemaal vast aan de wasbak, maar krijgt niets door de afvoer geperst. We koppelen in het gootsteenkastje de leiding los en daarmee loopt al het water weg. Het gaat zo snel, dat er toch een deel in de bilge verdwijnt. Daar zit de verstopping in ieder geval niet. Paul Michèl trekt zijn zwembroek aan en duikt in het water om te kijken of de afvoer aan de buitenkant van het schip wellicht verstopt zit. Dit blijkt ook niet het geval en ook de afsluiter blijkt nog gewoon te werken. Enige mogelijkheid is dan nog een verstopte bocht in de afvoerbuis. Om hier bij te komen moet dit gedeelte los worden geschroefd. Hiermee krijgen we een open verbinding onder de waterlijn, dus dat is even spannend. We hebben de houten pluggen om een gat in de boot te dichten bij de hand. Paul Michèl drukt vanaf de buitenkant van de boot het gat dicht en Renata draait binnen in de boot de leiding met de bocht los. Uiteindelijk valt het allemaal wel mee en komt er nauwelijks water naar binnen. Als we de bocht van binnen kunnen bekijken, snappen we wel dat hier geen water meer doorheen kwam. Als de bocht weer schoon is, plaatsen we alles terug en loopt de gootsteen weer als een zonnetje. 

Er wordt nog wat gezwommen en ge-Switch-t (Nintendo) voordat we avondeten gaan klaarmaken. Op het menu staat een lekkere mie met kipdijfilet, groente, woksaus en kroepoek, dat we vandaag in de winkel tegenkwamen. Omdat de gebakken uitjes ontbreken gaan Paul Michèl en Judith nog even op weg naar de Netto. Na een heerlijke pan mie, die schoon opgaat, is het douchen en naar bed.