Er zal naar verwachting een aardig briesje staan, windkracht 5 Bft met uitschieters naar 6 Bft, dus we besluiten om enkel op het fok richting Stavoren te gaan. Het eerste gedeelte vanaf de haven naar de punt van de dijk is recht voor de wind, maar die is hier nog niet zo sterk, dus dat doen we voor het gemak nog maar even op de motor. Zodra we bij de hoek zijn kan al snel de motor uit en gaan we voor de wind verder. Hoe meer we richting Stavoren bewegen, hoe meer de wind aantrekt. Op enkel het fokje tikken we toch regelmatig de 6 Kts aan. Het is overigens extreem rustig op het water. De aanwezigheid van andere zeilboten is ongeveer op één hand te tellen.

Omdat we op z'n vroegst om half zeven op de hoek bij de ondiepte voor Stavoren verwachten te zijn en dan misschien nog wel een klein uurtje moeten varen, bellen we alvast met de havenmeester van de Buitenhaven. Deze denkt goed met ons mee. Een plekje met de punt of het achtersteven in de wind is wel zo comfortabel. De meeste boxen liggen echter halve wind. We krijgen - wat een geweldige service - een plekje langszij toegewezen (H1314). Een prettig vooruitzicht!

Omdat we steeds rapper voortsnellen richting de haven, komen we toch nog eerder dan verwacht aan. Het is nog maar net 19.00 uur. Het is zoals we al regelmatig hebben gehad in de buurt van Stavoren, behoorlijk onstuimig voor de haveningang. Eenmaal in de haven wordt het al snel wat beter. Bij het aanmeren tussen twee andere schepen, stapt Renata snel af om de punt van de boot alvast vast te leggen en vervolgens snel de achterlijn aan te pakken en deze ook vast te leggen. Vervolgens plaatsen we nog twee springen en hangen wat extra fenders op. Nu kunnen we zonder risico de boot wat rechter leggen door de lijn bij de punt te laten vieren en de achterlijn strakker te leggen. Zoals beloofd liggen we heel comfortabel. Weinig deining en gekraak. Wij zeggen: 'Bedankt havenmeester, top!'

Eenmaal binnen - uit de zeilpakken en in een comfortabele joggingbroek - kruipen we met een borrel op de bank. We kijken op de klok en bedenken dat het eigenlijk ook tijd is om te eten als we dat nog willen doen. We hebben nog een heerlijke portie paella van bulgur, een echte aanrader voor een eenvoudige en smakelijke maaltijd (zie het recept hieronder). Samen met een soepje vooraf, is dat een prima volwaardige maaltijd. Al snel zitten we dus lekker te eten. Een beetje rozig van een lange middag op het water. Na de afwas gaan we daarom eerst douchen en dan pas op de bank zitten met een film. Zo kunnen we in bed kruipen als de luikjes dichtvallen!

Ondanks een stevig briesje, hebben we een rustige nacht. We worden wakker met een zonnetje aan een blauwe hemel. Dat is alvast een positieve start van de dag. Met ook nog een heerlijk ontbijt achter onze kiezen, gaan we op pad. Een blik op het IJsselmeer laat zien , dat het daar nog steeds behoorlijk waait. Als het water groenig kleurt en witte schuimkopjes heeft dan is er een stevige bries. We gaan echter eerste te voet op weg naar het dorp. Bij het havenkantoor maken we een stop. We treffen de havenmeester die ons die heerlijke comfortabele plek had toegewezen en maken even een praatje, terwijl we ons havengeld betalen. Daarna zetten we onze wandeling voort richting Jachtenmakelaar het Nautisch Kwartier om bootjes te kijken. 

De oplettende lezers hebben al opgemerkt dat we af en toe boten aan het bezichtigen zijn. Behalve dat we het leuk vinden om andere boten te bekijken, doen we dit ook met een doel. Onze plannen zijn om over een jaar of vijf voor langere tijd te gaan vertrekken. En we hebben een heerlijke boot, maar om echt te gaan vertrekken, zijn we toch op zoek naar een wat grotere boot met wat meer comfort en wat ruimer uitgerust. We zijn daarom de markt aan het verkennen. Deze ochtend gaan we dat ook weer doen. We proberen een duidelijk beeld te krijgen van waar we naar op zoek zijn. En dat gaat toch het beste door boten te bezichtigen. Los van een beeld willen krijgen, willen we ook graag de tijd hebben om te wennen aan een nieuwe boot, te ervaren of ze bevalt en haar helemaal voor te bereiden op onze plannen zoals wij dat voor ogen hebben.

Als we rond twaalf uur terug komen in de haven, wordt er al gewacht op ons vertrek. Blijkbaar zijn de nieuwe gasten een plekje aan deze steiger al gearriveerd. De havenmeester, die we kort spreken, geeft aan dat er geen haast is, want hij heeft de betreffende boten al een andere plek toegewezen.

De Johan Frisosluis hier vlak bij de haven lag vanmorgen constant vol met boten die het IJsselmeer op wilden. Na de sluis zagen we de boten flink deinen op weg naar het open water. Daar waar gisteren bijna geen boot te vinden was, is het vandaag druk op het water. Hoewel onstuimig bij het verlaten van de haven, keert de rust vrij snel terug als het fok is uitgerold en we koers hebben gezet op Den Oever. En nee, dat is niet onze bestemming van vandaag, maar de wind komt hoofdzakelijk uit het zuidwesten en om dan toch in Enkhuizen te belanden moeten we eerst een rak richting Den Oever maken.

De wind heeft een kracht 4 à 5 Bft vandaag, dus heerlijk zeilweer. Ook de temperatuur is een stuk aangenamer dan gisteren. En met een zonnetje erbij is alles vrolijker. Hoewel slechts op het fok, komen we toch lekker vooruit. Collega zeilboten die ook het grootzeil op hebben gaan weliswaar ietsje sneller, maar niet zo overtuigend dat wij overwegen om ook het grootzeil te hijsen. Bovendien hebben we de tijd aan onszelf, dus vinden we het wel prima. Na een half uur zijn we al ver genoeg verwijderd van Stavoren om overstag te gaan en koers naar Enkhuizen te zetten.

Rond half vier komt de Compagnieshaven snel dichterbij. Paul Michèl start de motor, maar die geeft geen sjoege... Hmm, niet zo fraai, wat is hier aan de hand? Is de accu leeg geraakt? Maar waarom dan? Of staat de motor toevallig op een dood punt? We stevenen nog steeds op Enkhuizen af, dus daar moeten we eerst maar even iets aan doen. We draaien de boot voor de wind en draaien het fok voor het grootste gedeelte in. Zo is de snelheid eruit en kunnen we even rustig kijken wat er aan de hand is. We pakken de generator erbij om in ieder geval zeker te zijn van voldoende accuspanning. Om het nog wat lastiger te maken geeft de generator een foutmelding 'overload' al voordat we er goed en wel een apparaat aan hebben gehangen. 

Terwijl we zo bezig zijn komt er een rib van Vaarzeker naar ons toe varen met de vraag of alles oké is. We vielen op binnen het peleton van zeilboten dat afstevende op Enkhuizen, door de plotseling bocht en het dobberen. Tja, helemaal goed gaat het niet, maar we we zijn bezig om te proberen de boel weer aan de praat krijgen. De mannen van Vaarzeker blijven even in de buurt. Na een tijdje starten we de generator opnieuw en is de storingsmelding weg. De startaccu bleek overigens gewoon vol en het bijladen lost het probleem dan ook niet op. Paul Michèl zit ondertussen met zijn hoofd in de motorruimte en roept af en toe naar buiten of Renata wil proberen de motor te starten. Het blijft echter stil, zelfs geen 'klik', totdat Paul Michèl met zijn vingers aan een kabelschoentje zit en de motor meteen start. Oké, slecht contactje of zo? Maar goed, probleem voor nu verholpen. We draaien weer richting Enkhuizen en al motorzeilend varen we op de haven af. Onderweg zwaaien we nog even naar de mannen van Vaarzeker. 

Het hele IJsselmeer lijkt leeg te stromen in de richting van Enkhuizen. In optocht varen we de haven binnen op weg naar de meldsteiger. We worden allervriendelijkst welkom geheten en er is gelukkig nog een plekje op de R-steiger. We leggen rustig aan. Achter ons volgt de ene na de andere boot. Op de steiger helpen we anderen met aanleggen. Het zonnetje schijnt nog lekker, dus we vleien neer in de kuip met een hapje en een drankje. We lezen wat, werken aan de blog en eten in het avondzonnetje een lekkere pokebowl. 

Na het eten lopen we een rondje door de haven en maken her en der een praatje. Bij één van de boten, waar we een praatje maken met de booteigenaren, vertellen we dat we aan het kijken zijn naar een mogelijk toekomstige boot en dat hun type schip wel eens onze toekomstige boot zou kunnen zijn. Deze mensen bieden meteen aan om hun boot ook van binnen te komen bekijken. Zo lief! En dat laten we ons natuurlijk geen twee keer zeggen. Erg leuk en fijn om ook dit weer mee te nemen in ons keuzeproces!

Na het douchen kruipen we op de bank om de tweede helft van de film te bekijken.

Afstand door het water: 19,7 NM; Duur: 3 uur en 49 minuten; Gemiddelde snelheid: 4,4 Kts

Zaterdag 31-05-2025

We worden vanmorgen weer wakker van een zonnetje, wat een verwennerij. Na een rustige start gaan we op pad naar het centrum van Enkhuizen. Het is warmer buiten dan we hadden verwacht. Langs de stadsmuren lopen we richting de ophaalbrug bij de Oude Haven. Deze staat open en laat een stoet van tientallen jachten door van de Bavaria Yacht Club. Aan de andere kant lopen we naar de waterkant bij Jachtservice De Werf. Wie weet wat ze hier toevallig hebben liggen. Als we daar rustig wat kijken komt er iemand naar buiten die vraagt wat we daar doen. Nou, boten kijken... Dat is blijkbaar niet de bedoeling. Goed, dan kopen we hier toch geen boot. Dan gaat hij volledig uit zijn plaat, omdat we op privéterrein zijn, we ons nog niet gemeld hadden en hij bovendien beweert geen boten te verkopen. Waarom liggen er dan boten met verkoopborden erop? Hij scheldt ons uit en zegt achter ons aan te komen als we ons niet snel uit de voeten maken. Geen haar op ons hoofd die hier langer zou willen blijven of sterker nog, hier een boot zou willen kopen, dus we verlaten rustig het terrein. Terug bij de stadsmuren moet Renata even bijkomen van deze nodeloos agressieve benadering. Paul Michèl is iets minder snel onder de indruk van verbaal geweld, maar beiden vinden we het echt te bizar voor woorden...

Tijd voor een plan de campagne. Waar gaan we vandaag naar toe. Er is niet heel veel wind. En het zou daarmee meer een verplaatsen om het verplaatsen worden. In de haven besluiten we daarom al snel om er nog een dagje aan vast te knopen. Ons plekje blijkt nog een nachtje beschikbaar, dus dat is mooi. We gaan verder met wat klusjes. De oplader van de marifoon die op de stuurstand is bevestigd is wederom kapot. Dat is niet de eerste keer. Zodra we de stuurkolom openschroeven, zien we dat de bedrading wederom doormidden is gebroken. Met een frisse blik veranderen we het één en ander aan de constructie, zodat deze draad niet meer klem zou moeten kunnen komen te zitten. We herstellen de bedrading en we zetten gelijk het houten plaatje in de lak.

We willen ook de nieuwe latten in de kuipbakjes maken. Jammer genoeg blijken we de latjes net een millimeter te breed te hebben gemaakt. Paul Michèl gaat op pad met de latjes en de zaag, maar hij kan helaas geen werkplaats vinden in de haven, dus hij komt onverrichter zake terug. Dan proberen we het nog even met de schuurmachine, maar daar is dit hout echt veel te hard voor. Jammer, maar helaas. De latjes gaan weer mee naar huis om in te korten. 

In de boot poetsen we de plafonds en buiten zetten we de stuurkolom weer in elkaar. Daarna gaan we lekker relaxen, in de zon en uit de zon met een boek of op de telefoon. Het is weer gezellig druk in de haven met passanten en vaste ligplaatshouders die ontspannen of even 'buiten gaan spelen', zoals een dame op één van de voorbij varende boten zegt. Aan het einde van de middag maken we nog een rondje door de haven alvorens een lekker pastamaaltje in elkaar te zetten.

Enkhuizen - Lelystad

Zondag 01-06-2025

Wederom een rustige start van de dag. Na het ontbijt maken we ons klaar voor vertrek. Er staat vandaag weer meer wind, dus hopelijk kunnen we lekker wat zeilen. We varen rustig de haven uit. De wind die uit het westzuidwesten komt is nog afgezwakt door het tussenliggende land. 

We starten vrijwel voor de wind met een kalm tempo. De wind blaast 10 tot 12 Kts. Het fok staat los om zoveel mogelijk wind te vangen. Renata zit relaxed achter in de kuip en stuurt de boot zo richting Lelystad. Als we de hoek bij de ondiepte voor Enkhuizen hebben genomen, verleggen we onze koers richting het zuidoosten. Hiervoor gaan we met het achtersteven door de wind, dus we nemen aan dat dit gijpen is, ook al varen we met alleen het fok en niet op het grootzeil.

We varen steeds meer halve wind en trekken het fok strakker. De windsnelheid neemt wat meer toe naar 14 tot 16 Kts. Er moet iets meer gewerkt worden om te sturen. Af en toe blaast de wind met meer dan 18 Kts. We volgen onze gebruikelijk route, maar die blijkt nu door een nieuw aangelegd snelvaartgebied te lopen. We verleggen onze koers dus maar tot we buiten de gele tonnen varen. Het zonnetje is er heerlijk bij en we genieten volop terwijl het water onder ons door glijdt. 

Ter hoogte van de Flevo Marina jachthaven moeten we een rakje maken. We gaan soepel overstag en zetten koers richting de dijk. Hier gaan we opnieuw overstag. Lang genoeg voor het naderen van de haven starten we de motor, omdat het toch een beetje spannend is na het weigeren van de motor van afgelopen vrijdag. Maar we hadden ons geen zorgen hoeven maken. Bij het draaien van de sleutel start de motor meteen. 

We leggen weer aan op onze vertrouwde plek. We verzamelen onze spullen en ruimen de boot aan kant. Renata kan nog net een bagagekar te pakken krijgen. Er is hier in de haven een flinke voorraad van, maar als ze aan komt lopen, zijn er nog maar twee te vinden in de stalling. Bij de boot laden we de kar vol, maken een praatje met een aantal buren op onze steiger en vertrekken weer naar huis. Nagenietend van een heerlijk weekend.