OP WEG NAAR LEGOLAND

We bestuderen de wind- en weerverwachtingen. We gaan op weg naar Vejle, want we willen met de kinderen een dagje naar Legoland, terwijl we wachten tot de effecten van storm Floris aan ons voorbij zijn gewaaid.

SØNDERBORG - DYVIG

Zondag 3 augustus 2025

Het is een onrustige nacht. Het waait flink in de haven en dat maakt dat we toch een beetje liggen te waken. Volgens de voorspellingen is het een dikke windkracht 4 Bft, maar het voelt veel heftiger! Het is ook gewoon niet leuk als het weer steeds niet meewerkt. Dinsdag en woensdag wordt het pas echt onstuimig. We puzzelen op onze plannen. Straks bij het ontbijt maar even overleggen met de kinderen. Met elkaar besluiten we dat we liefst voor de storm van dinsdag en woensdag in Vejle liggen. Dan kunnen we dinsdag naar Legoland. Vanaf Sønderborg is het meer dan 60 NM naar Vejle. Die mijlen zouden we dan vandaag en/of morgen moeten afleggen. Vandaag wordt er regen voorspelt, morgen minder. We gaan voor twee etappes. Vandaag naar Dyvig in de Als fjord en morgen als het waarschijnlijk iets beter weer is door naar Vejle.

Het is een beetje puzzelen met zeilkleding, dus Myrthe heeft een iets te grote broek. Gelukkig hebben wij heel toevallig lakenspanners meegenomen voor het geval beddengoed niet helemaal fit met de vorm van de kussens. Deze kunnen we ook prima als bretels gebruiken. Zie hieronder het resultaat!

Rekening houdend met de bedieningstijden van de Kong Christian den X's Bro vertrekken we tegen half één. De brug is om de hoek van de haven en zal om kwart voor één draaien. De wind loeit flink in de haven, maar op het water zien we best veel bootjes. Eenmaal de haven uit voelt het meteen rustiger. Na een kleine tien minuten draaien voor de brug, kunnen we al doorvaren. Zoals we ons ook herinnerden van onze vorige keer in Sønderborg moeten boten vanaf beide zijden tegelijk de brug passeren. Het blijft voor ons toch wat bijzonder.

Niet veel verder passeren we de brug onder de snelweg door. Hier rollen we ook meteen het fok uit. Met een lekkere 6 à 7 Kts gaan we richting Dyvig. We spotten een bruinvis. In de Als fjord kruisen we op. Elke tien minuten gaan we weer overstag. Zodra Paul Michèl het overstag gaan aankondigt, neemt iedereen meteen zijn of haar positie in. Fokkeschoot losmaken, fokkeschoot aantrekken, lierhendel aangeven en lieren. Het is een lekker zeiltochtje. De kinderen genieten van de ruimte en het veel stabielere varen.

Een beetje irritant is het wel dat de bescherming van de verstaging blijkbaar wat omhoog is geschoven en aan de stuurboordzijde daardoor ook de zwarte dop is losgekomen en voor de helft over boord is gegaan.

Zodra we de fjord bij Dyvig indraaien passeren we al snel het zeer smalle betonde stukje vaarwater. Hier moet je geen tegenligger tegenkomen. Twee meter van de boot komen de zandbanken boven water. We passeren het zijkanaaltje naar Mjels, waar we drie geleden aan de grond waren gelopen en zetten koers naar Dyvig Havn. Het waait weer flink en we moeten even goed kijken welke box geschikt is voor ons. Uiteindelijk besluiten we aan de achterkant van de eerste steiger aan te meren. Bij de eerste poging zien we dat de box naar de steiger toe taps toeloopt. Dat gaat waarschijnlijk niet passen als we achteruit aanleggen. Verder verlijeren we flink, dus bij de tweede poging, pakken we de box ernaast en houden meer rekening met het verlijeren. Het gaat allemaal goed, maar de palen aan de steiger zitten wel op willekeurige plekken, zodat wij vast moeten leggen aan één paal naast het schip en één paal achter het schip en dat werkt natuurlijk niet. We maken daarom kruiselings vast, zodat we wel recht in de box liggen en niet alle kanten op bewegen in de box. 

Tijdens het aanleggen staat de havenmeester al bij ons aan de steiger. De plek zelf valt nog wel mee qua prijs, €28, maar dan komt er nog 6 x €3 = €18 toeristenbelasting bovenop.

Het loopt inmiddels tegen etenstijd. Er is geen echte supermarkt om de hoek. We hebben gelukkig een boel levensmiddelen aan boord en met wat gehakt van de kiosk in de haven aan de overkant, kunnen we een lekkere pastamaaltijd in elkaar zetten.

Afstand door het water: 15,8 NM; Duur: 2 uur en 33 minuten; Gemiddelde snelheid: 6,1 Kts

DYVIG - VEJLE

Maandag 4 augustus 2025

Half acht gaat de wekker. Opstaan, ontbijten en lekker op pad. Bij het ontbijt smeren we meteen wat broodjes voor tussen de middag, want we zullen een lange dag gaan varen. Om even over negenen gooien we los. We zwaaien naar de bemanning van de Mahalo en verlaten de fjord weer via de smalle doorgang. Hier lopen op de wal 'mergpijpkoeien', door ons zo genoemd door hun zwarte kop en achterste en witte middenlijf.

We leggen het tweede rif in het grootzeil om te voorkomen overtuigd te zijn en hijsen vervolgens de zeilen. Judith staat lekker aan het roer. Vrijwel meteen blijkt dat een rif niet nodig was geweest, dus we halen het rif er weer uit. Dan varen we meteen weer lekker een knoop of zeven. Het weer is ons op dit moment goed gezind, dus we genieten volop. Dat zie je ook wel aan de blije gezichten op onderstaande foto. We houden de meters constant in de gaten, want we gaan zo lekker. We zien 8 Kts en later zelfs 9 Kts. Bizar wat een snelheid. Dat zijn we echt niet gewend!

We spotten zelfs een hele groep bruinvissen. Zo leuk om die rugvinnen boven water te zien verschijnen. Af en toe schuiven er wat wolken voor de zon, maar meestal varen we al snel weer in de zon. Het is een flinke afstand die we vandaag af willen leggen, maar het gaat lekker. Myrthe komt sturen en begrijpt nu pas dat we af en toe best spierpijn kunnen krijgen van het sturen. De wind wil ons namelijk regelmatig van koers brengen en dan kost het echt wel wat spierkracht om niet helemaal van koers af te raken. Uiteraard bewegen we een beetje mee bij dit soort vlagen en sturen daarna terug naar de oorspronkelijk koers. Het vraagt vandaag wel het nodige trimwerk van de zeilen. Als er een flinke windvlaag komt, gaan we soms wel erg schuin, dus dan moeten de zeilen weer wat losser gezet. Even later kunnen de zeilen vaak weer strakker. Het is dus een actief zeildagje.

We varen tussen Årøsund en het eilandje Årø door. Aan weerszijden zien we een klein haventje. Het is een smalle doorgang. Het ziet er zo vanaf het water leuk uit.

We naderen de bruggen bij Middelfart, waar de kinderen met hun vader onder aan de brug bij het water geluncht hebben. Het is de sport om die lunchplek vanaf het water te spotten. En dit lukt ook. Ook Middelfart ziet er uit als een leuk plaatsje. We zien dat de Mabetica en de Wilde Zwaan hier rond half drie een plekje hebben gevonden in de haven. Wij hebben nog een stukje te gaan.

Een klein gedeelte gaan we voor de wind en varen we als melkmeisje met het fok over bakboord en het grootzeil over stuurboord. Verder gijpen we een aantal keer. Dit houdt in dat we met de achterkant van het schip door de wind gaan, terwijl we de zeilen van kant wisselen. Het weer begint wel wat minder te worden. De wind wordt wat harder en vlageriger en waait uit een vervelende hoek. De zon is weg, dus we varen onder een grijs wolkendek. We zijn al flink wat uren onderweg en ook wat koud geworden als het ook nog wat begint te miezeren. We zijn blij dat de bestemming in zicht is. De bijzonder gevormde appartementencomplexen van Vejle doemen op aan de horizon. Nog een laatste brug onderdoor en we kunnen de haven van Vejle binnenvaren. Net voor de haven ligt op een klein plateautje een zeehond te chillen! 

In de haven is het even zoeken naar een geschikte plek. Eén ding is zeker. We willen sowieso met de punt in de wind liggen, want dat is comfortabeler als het harder gaat waaien. Gezien de lage steigers is het dan wel handig als we achteruit aanleggen. De eerste box die we zien heeft wel een erg korte vingersteiger. Als we iets verder langs de steiger varen, zijn er ook langere vingersteigers te vinden. Hier leggen we aan. Als we de plotter uitlezen, blijkt dat we vandaag zelfs de 10,5 Kts hebben aangetikt en dat onze gemiddelde snelheid vandaag bijna 7 Kts is. Lekker hoor!

Voor de walstroom moeten we eerst een BEAS-kaart regelen met saldo erop. De BEAS-pas die we van Cuxhaven nog hebben liggen, wordt in ieder geval niet geaccepteerd. 

Het loopt inmiddels tegen half zes en we moeten ook nog boodschappen doen. Dus de schoenen en jassen gaan aan en in de regen gaan we op pad naar de supermarkt. Als we bepakt en bezakt de supermarkt weer verlaten, regent het alleen nog maar harder. We komen doorweekt aan op de boot. Met al dat natte weer, krijgen we al die natte spullen nauwelijks meer droog.

Terwijl Paul Michèl krieltjes met worteltjes en doperwtjes en een lekker stukje pangasiusfilet klaarmaakt, gaat Renata naar de automaat voor aan de haven om een BEAS-kaart te regelen met saldo erop. De walstroom kan aangezet worden. Na een lekker maaltje tuigen we met z'n zessen naar de douche. Met één havenkaart betekent dit dat we allemaal na elkaar moeten douchen. We zoeken één familiedouche uit en maken er een soort wasstraat van. Met twee keer 10 kronen voor in totaal 10 minuten douchen, staan we allemaal weer fris buiten. Het was een gezellige boel.

Het regent nog steeds heel hard, dus komen we alweer doorweekt aan bij de boot. We zijn helemaal klaar met het weer. Uit met die natte troep en snel het warme bed in. Daar kopen we alvast kaartjes voor Legoland, waar we morgen naartoe gaan. Ook zoeken we uit hoe laat we morgen ongeveer op pad moeten gaan. De wekker wordt om 8.00 uur gezet.

Afstand door het water: 57,7 NM; Duur: 8 uur en 9 minuten; Gemiddelde snelheid: 6,9 Kts

VEJLE - BILLUND - VEJLE

Dinsdag 5 augustus 2025

Acht uur gaat de wekker. Opstaan, aankleden, tassen inpakken en op pad. We dachten een half uur nodig te hebben om weg te komen, maar dat werd toch drie kwartier, waardoor we de oorspronkelijke bedachte busverbinding missen. Maxim en Renata lopen alvast vooruit. De eerstvolgende mogelijkheid gaat het eerste gedeelte met de trein en het tweede gedeelte met een bus. Als we kijken hoe we treinkaartjes moeten kopen, is die trein inmiddels ook al vertrokken. Volgende optie is bus 43 die voor de deur stopt bij Legoland. Eigenlijk ook de beste optie. Op deze bus moeten we nog twintig minuten wachten. In de buse stemming zit er al goed in, in de bus!

Tussen kwart over tien en half elf stappen we uit bij Legoland. Er staan flink wat rijen voor de ingang, maar wij gaan ongemerkt snel naar binnen. We bestuderen de plattegrond van het park en besluiten eerst naar het verst gelegen gedeelte te lopen - Polar Land - waar de Polar X-plorer is:

Spring op een sneeuwscooter en neem je gezin mee op een waanzinnige achtbaanrit door het enorme poolgebied – vol wilde LEGO-dieren. Houd je hoed vast en pak je bril terwijl je over de ijsbergen suist. Maar pas op: plotseling stort je door het ijs, maak je een unieke "vrije val" van vijf meter en beland je midden in een hol ijsberen. Dus klim aan boord als je durft – dit wordt ECHT gaaf!

Deze achtbaan was al één van de favorieten van Myrthe, Judith en Maxim, die drie jaar geleden met hun vader al hier in Legoland waren geweest.

We lopen meteen door naar The Temple, waar maar een korte wachtrij staat.

Stap in de jeep en ga met het hele gezin op schattenjacht in DE TEMPEL, waar je je met laserpistolen een weg moet schieten door de angstaanjagende, spannende tempel. Houd je hoofd koel en je vinger aan de trekker terwijl aardbevingen, schurken en levende mummies op de loer liggen. Alleen de scherpste schutters met de hoogste scores komen erdoorheen.

Het is een grappige attractie, waar vooral Paul Michèl en Annemijn zich goed doorheen schieten. De volgende attractie wordt de Apocalypseburg Sky Battle:

Vecht tegen de DUPLO-invasie in een interactieve attractie waarbij je in je eigen vliegtuig 14 meter de lucht in vliegt. Vlieg met je hoofd naar beneden, maak loopings en draai 360 graden.

Hierin willen alleen Paul Michèl en Annemijn. De sport in deze attractie is om je vliegtuigje zelf loopings te laten maken. We zien de attractie verschillende rondes en af en toe zie je een enkeling die aan de lopende band loopings maakt. Paul Michèl en Annemijn hangen ook enkele keren onderste boven.

We sluiten aan in de rij bij de X-treme Racers:

We lopen verder naar The Haunted House:

Haal diep adem en sluip het Spookhuis binnen, waar het krioelt van de vampiers, spoken, monsters en allerlei griezelige kruipers. Onderweg door het griezelige huis kun je spoken achtervolgen in het betoverde spiegeldoolhof, maar pas op dat je niet verdwaalt of doodgaat van het lachen.

Wie z'n hoofd lag daar nou opeens op tafel?!? In het spiegeldoolhof is het oppassen geblazen. Vooral eerst voelen met je handen, voordat je vol tegen een spiegel aanloopt. Erg leuk gedaan! We vervolgen onze route naar de Flying Eagle:

Voel de spanning! Nu kun jij vliegen als een adelaar: in de Flying Eagle voel je de adrenaline stromen wanneer de achtbaan vanaf Eagle Rock 11 meter boven de grond naar beneden stort en met hoge snelheid langs alle geweldige LEGO prairiedieren raast.

Als we in de rij gaan staan, staat er dat we 35 minuten moeten wachten. Uiteindelijk staan we bijna een uur in de rij en zijn we het wachten echt helemaal beu. Het kan maar beter een goed attractie zijn. En gelukkig is het een hele leuke achtbaan die de vlucht van een adelaar goed nabootst. Op naar de LEGO Canoe:

Maak een onvergetelijke kanotocht door de bulderende stroomversnellingen van de wildernis. Onderweg kom je wilde LEGO dieren tegen waaronder bevers, beren en ratelslangen. De kano's varen door drie niveaus en eindigen hun tocht bij een bulderende waterval, waar ze met volle vaart naar beneden storten en met een enorme plons het water in slaan! LEGO Kano is een spannende ervaring voor kinderen en hun families.

De natste attractie van vandaag, de kano's. Leuk gedaan met alle wilde dieren langs het parcours. De plons in het water geeft wel wat nattigheid, maar gelukkig is het weer aardig goed en drogen we weer snel. We lopen verder naar The Dragon. Deze attractie bevindt zich in een kasteel.

Maak een reis door het betoverde Koninklijk Kasteel in een middeleeuwse wereld vol spanning, mysterie en een ietwat griezelige sfeer. De rit voert je langs de werkplaats van de tovenaar en helemaal naar het hol van de draak. En een snelle ook nog! Plotseling gaat alles sneller en eindigt de rit met een huiveringwekkende achtbaanrit.

Tijdens het wachten lopen we langs verschillende (bewegende) tafereeltjes. Eenmaal in de karretjes rij je langs een heel verhaal gebouwd uit lego. Tegen het einde komt er nog een korte achtbaanrit achteraan. Leuk gedaan!

De laatste grote attractie wordt de Master Of Flight:

Ga op Emmets bank zitten en laat je met al je zintuigen meeslepen in het universum van DE LEGO, terwijl je zweeft voor een gigantisch scherm in de eerste attractie in zijn soort in Scandinavië in Emmets Vliegend Avontuur - Meesters van de Vlucht .

Er staat best nog wel een aardig lange rij, maar we willen deze attractie graag nog doen. Aan het einde van de wachtrij kunnen we nog wat met lego spelen op een bord aan de wand en dat doen we dan ook. Dan stappen we in. Wij zitten op een rij op het bovenste van drie niveaus. Na nog even wachten draaien we om en vliegen we mee in de film. Dit vinden we de meest spectaculaire attractie. Hierna gaan de kinderen nog een aantal attracties opnieuw doen. Paul Michèl en Renata kijken bij de Fire Brigade en doen nog een tweede rondje Dragon. We zien elkaar weer in Miniland, waar je ogen tekort komt. Al snel herkennen we Amsterdam, met de grachten, bruggen en sluizen, maar we zien ook het Götakanaal. Je zou hier uren kunnen kijken en steeds weer iets nieuws zien.

Dan loopt het inmiddels tegen zevenen. Met nog een rondje door de LEGO-winkel gaan we het park uit. Het was een erg leuke dag. We steken over naar de bushalte aan de overkant van de straat en wachten tot bus 43 ons weer naar Vejle brengt. 

Via de supermarkt, waar we snel nog wat inkopen doen, lopen we terug naar de haven. Paul Michèl maakt rijst met rode kool en Zweedse balletjes met pindasaus voor ons. Er wordt flink gebunkerd. Na nog een verfrissende douche kruipen we vol indrukken in bed.

VEJLE

Woensdag 6 augustus 2025

Vandaag een dagje in en rond de haven. De wind is nog te hard om comfortabel verder te varen. We slapen wat uit en ontbijten gezellig. Daarna gaan Annemijn, Myrthe en Judith hardlopen en start voor Renata een lange wasdag. Door het herhaalde regenen worden spullen niet meer droog en begint het flink te stinken aan boord. Hoog tijd om er wat wassen doorheen te draaien. Aangezien de afstand tot het sanitairgebouw zo'n 2.000 stappen retour is, komt Renata op die manier wel aan haar stappen. Tussen de bedrijven door schrijft Renata aan de blog. Paul Michèl poetst wat aan de boot, vult de watertanks en bestudeert de kaart voor het vervolg van onze trip. 

Eind van de middag pakken Paul Michèl, Annemijn en Myrthe de leenfiets en gaan in het stadje boodschappen doen. Paul Michèl, Annemijn, Myrthe en Maxim maken heerlijke wraps voor het avondeten. Aan het eind van de dag is de was weer schoon en heeft Renata 10.000 stappen op de teller. Het apparaat voor het opwaarderen van de havenkaart is inmiddels in storing geraakt. Opwaarderen kan dus niet meer, dus we moeten met 10 kronen/5 minuten met z'n allen door de wasstraat deze avond. We worden steeds efficiënter! Het is al laat, dus ook vandaag kruipen we allemaal meteen weer in bed. Morgen weer lekker zeilen!